بعد از توافق نامه دوحه میان طالبان و امریکا در سال ۲۰۲۰، مشروعیت سیاسی به طالبان داده شد؛ در حالیکه آنها از حمایت سیاسی و تدارکاتی کشور های منطقه بشمول ایران و پاکستان طی دهه های گذشته برخوردار بودند. با پایان ماموریت نظامی ایالات متحده و محدودیت های وضع شده بالای نیروهای دفاعی و امنیتی افغان بنا بر موافقت نامه دوحه، طالبان اجازه یافتند تا حملات وسیع خود را در سراسر افغانستان راه اندازی و اراضی بیشتری را تحت کنترل خود بیاورند.

سقوط جمهوریت در افغانستان دلایل نظامی نه بلکه بخاطر سیاست های اشتباه سیاسیون در کابل و واشنگتن زمینه سازی گردید. اردوی ملی افغانستان در هیچ نبرد نظامی قبل از شکست سیاسی در دوحه شکست نخورده بود.

در نتیجه بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱، گروه القاعده که طی دو دهه گذشته تحت فشار اردو ملی افغان و ایالات متحده از پا در آمده و حضور کم رنگی داشت، دوباره به افغانستان آورده شد. رهبری آنان به شمول ایمن الظواهری، دو معاون وی و اعضای جهانی آنان یکبار دیگر در افغانستان توسط طالبان محافظت شدند.